δινάω

δῑνάω, -έω (cf. ὠκυδίνᾶτος; φωνάω, πονάω: v. Forssman, 59f.)

1 cast with a whirling motion, met.

ὀμμ]άτων ἄπο σέλας ἐδίνασεν Pae. 20.13

pass. be thrown into confusion ἦρ' ὦ φίλοι, κατ ἀμευσίπορον τρίοδον ἐδινάθην, ὀρθὰν κέλευθον ἰὼν τὸ πρίν (v. 1. ἐδινήθην) P. 11.38 dub. frag. ]δ[ι]νευντι[ (Lobel supp.: δ[ο]νευντι[ Snell) Δ. 4e. 5.